رزین های تعویض یونی کاتیونی
در صنعت ، برای گرفتن یا کاهش سختی آب و یون‌زدایی آن ، از تبادلگرهای یونی استفاده می‌شود. آب یون‌زدایی شده فاقد ناخالصی‌های کربن دی‌اکسید و سیلیس است که در آب مقطر وجود دارد. یکی دیگر از کاربردهای تبادلگرهای یونی رزینی ، شیرین کردن آب دریا با جداسازی نمکهای سدیم و پتاسیم و منیزیم بوسیله رزینها می‌باشد و برای جدا کردن یونهای فلزی به‌صورت ترکیبات آنیونی هم از رزینها استفاده می‌شود
رزين هاي كاتيوني در اثر واكنش فنل و يا مشتقات آن با فرمالدئيد و سپس سولفونه كردن آنها به كمك سولفوريك اسيد به حالت توده اي تهيه شدند كه آنها را خرد و غربال مي كردند و مورد استفاده قرار مي دادند. اين گونه رزين ها نيز از سولفونه كردن پلي استيرن تهيه گرديدند. هرگاه در پلي مريزاسيون استايرن مقداري دي وينيل بنزن افزوده گردد پلي مري با ساختار شبكه اي توليد مي گردد كه در اثر سولفونه كردن آن، رزين كاتيوني قوي تهيه مي گردد. با تغيير دادن ميزان دي وينيل بنزن درجه cross-linked و در نتيجه تخلخل و پايداري رزين كنترل مي گردد.افزايش پيوندهاي متقاطع موجب كاهش تخلخل مي شود و در نتيجه مقاومت دمايي رزين بالا مي رود. براي توليد دانه هاي كروي بايد به كمك هم زن منومر در درون آب به حالت سوسپانسيون درآيد و در اين شرايط كوپلي مريزاسيون انجام گيرد. تركيب سولفونه بالا از نوع رزين هاي كاتيوني قوي مي باشد كه مي تواند با تمام كاتيون هاي موجود در آب تبادل يون نمايد. هرگاه به جاي گروه سولفونيك اسيد گروه كربوكسيليك اسيد (-COOH) جانشين شود، رزين هاي كاتيوني ضعيف، توليد مي گردد ولي روش ساده تر براي تهيه اين رزين ها تركيب متاكريليك اسيد با دي وينيل بنزن مي باشد. به طور معمول ظرفيت رزين هاي كاتيوني ضعيف بيشتر از ظرفيت انواع قوي مي باشند كه اين ميزان گاهي به دو برابر مي رسد.
کاتالوگ رزین های تعویض یونی کاتیونی
